Γράφει το troktico 

Η τοπική παράδοση στην περιοχή της Δωδώνης αναφέρει , ότι η σορός του M. Αλέξανδρου φιλοξενήθηκε στην Δωδώνη για ένα διάστημα, πρίν ταφή σε άγνωστο σημείο μέχρι σήμερα . 

Το σύμβολο της αρχαίας Δωδώνης είναι η Δρύς ( βελανιδιά ) , όπως και της Μακεδονίας είναι η δρύς και η Λεοπάρδαλή . 

Η Ολυμπιάδα καταγόταν από την Δυναστεία των Αιακιδών , ( σειρά βασιλέων της Ηπειρωτικής φυλής των Μολοσσών ) , Οι Αιακίδες (Αἰακίδαι) ήταν οι απόγονοι του Αιακού, ο οποίος ήταν γιος του Δία και της νύμφης Αίγινας.

Η Δυναστεία των Αιακιδών ήταν σειρά βασιλέων της Ηπειρωτικής φυλής των Μολοσσών. Ήταν απόγονοι του Νεοπτόλεμου, γιου του Αχιλλέως και της Δειδάμειας και απόγονου του Αιακού. Βασίλεψαν από τον 5ο αι π.Χ. μέχρι το 231 π.Χ. Σημαντικότερος των Αιακιδών ήταν ο βασιλιάς Πύρρος της Ηπείρου, που έκανε εκστρατεία κατά του ανερχόμενου Ρωμαϊκού κράτους. Επίσης σημαντική θυγατέρα των Αιακιδών ήταν η Ολυμπιάς, μητέρα του Αλέξανδρου Γ΄ του Μεγάλου. Γι' αυτό και ο Αλέξανδρος θεωρείται απόγονος του Αχιλλέως. 

Η Ιέρεια Ολυμπιάδα

Η Ολυμπιάδα ήταν η δευτερότοκη κόρη του Νεοπτόλεμου Β’, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, και γεννήθηκε το 373 π.Χ.. Το όνομα της, σύμφωνα με τον ιστορικό W. Heckel, ήταν Πολυξένη όταν ήταν παιδί, Μυρτάλη όταν παντρεύτηκε, και αργότερα μετονομάστηκε Ολυμπιάδα. Το όνομα Ολυμπιάδα της δόθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, ύστερα από την νίκη του Φίλιππου στους Ολυμπιακούς αγώνες του 356 π.Χ.. Η Μυρτάλη – Ολυμπιάδα από τα παιδικά της χρόνια έτυχε ιδιαίτερης μόρφωσης πέρα από απλή μάθηση και γραφή. Νωρίς διακρίθηκε για το ανήσυχο και ανικανοποίητο πνεύμα της, τις μεταφυσικές της ανησυχίες και τη δίψα να μάθει περισσότερα για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Έμαθε τα ιερατικά μυστικά στο Μαντείο της Δωδώνης, το οποίο και υπηρέτησε για χρόνια, ενώ ήταν μυημένη και στα Ορφικά και Διονυσιακά Μυστήρια. Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης, όπου και γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Φίλιππο Β’.

Με τα μυστήρια που τελούνταν στην περιοχή είχε ιδιαίτερη σχέση η βασίλισσα Ολυμπιάδα. Στην ελληνική μυθολογία οι Μαινάδες, ήταν αρχικά νύμφες που παρουσιάζονται ως συντρόφισσες και συνοδοί του θεού Διονύσου, που περιπλανιούνταν στο ιερό βουνό του, το Παγγαίο. Αργότερα Μαινάδες ονομάστηκαν οι γυναίκες που συμμετείχαν στους διονυσιακούς θιάσους, λατρεύοντας τον Διόνυσο. Κυριότερο χαρακτηριστικό των Μαινάδων ήταν η εκστατική μανία, η υπερκινητική και βίαιη συμπεριφορά. Οι Μαινάδες φορούσαν στεφάνια από κισσό, σμίλακα και νεβρίδες (ελαφριά φορέματα από δέρμα νεβρού, δηλαδή ελαφιού). Διέτρεχαν τα βουνά και μπορούσαν να συναναστρέφονται με τα άγρια ζώα, τα οποία έπαιρναν στα χέρια τους και τα θήλαζαν. Λάτρευαν τον Διόνυσο με τραγούδια, με «μανικούς» χορούς και με κραυγές. Πάνω στον ενθουσιασμό τους μπορούσαν να ξεριζώσουν δέντρα και να σκοτώσουν άγρια θηρία. Κυνηγούσαν εξάλλου ζώα και έτρωγαν το κρέας τους ωμό. Την καλύτερη περιγραφή των Μαινάδων τη συναντάμε στην τραγωδία «Βάκχες» του Ευριπίδη.

Είναι δυνατόν μία Βασίλισσα , μία ιέρεια με γνώσεις των απόκρυφων μυστηρίων  ( Δία – Βάλ – Μπαχομέτ ) να επιτρέψει να στηλιτεύουν  την σορός του υιού της; 

Μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου 

Η Ολυμπιάδα όταν έμαθε για τον θάνατο του Αλέξανδρου έφυγε από την Μακεδονία και πήγε στην Ήπειρο όπου και έμεινε 5 χρόνια , δεν παραβρέθηκε ποτέ στην κηδεία τού Αλεξάνδρου (τού υιού τής) που τον αγαπούσε παθολογικά. Ο Αντίπατρος στρατηγός του Φίλλιπου Β και του Μεγάλου Αλέξανδρου και πατέρας του Κάσσανδρου  έστειλε επιστολές και παρακαλούσε την Ολυμπιάδα να γυρίσει πίσω στην Μακεδονία . Όταν τελικά μετά από 5 χρόνια γύρισε ο Κάσσανδρος που είχε αναλάβει  την Μακεδονία ύστερα από των θάνατο του Αντίπατρου , σκότωσε την Ολυμπιάδα .

Ο λόγος που ο Κάσσανδρος σκότωσε την Ολυμπιάδα και τον γιό και την γυναίκα του Αλέξανδρου  Ρωξάνη είναι γιατί δεν αποκάλυπτε πού είχε κρύψει την σορό του Μ. Αλέξανδρου και μέρος από τον θησαυρό . 

Τα 14 Βιβλία 

Τα 14 βιβλία των Γκορων ( Επαρχεία κερμαν στην Περσία) πού είναι κρυμμένα μαζί με την σορό του Αλέξανδρου  έχουν τεράστιες γνώσεις πνευματική και αποκρυφιστική  μέσα τους γραμμένη και τα αναζητούν εδώ και χιλιάδες χρόνια αποκρυφιστές ανά των κόσμο . Η σορός του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι άφθαρτη τοποθετημένη μέσα ειδικό υγρό Μπλε χρώματος -  κυανού υδραργύρου , το οποίο το παρασκευάσαν στην Βαβυλώνα με τα  14 βιβλία των Γκορων  ( Βαβυλωνιακή φυλή ) η οποία εξουσιάζει μέχρι και σήμερα των κόσμο  .

Η διαδρομή , ο τάφος και η σορός 

Από την Τυρό του Λιβάνου έφυγαν 13 ( 12 + 1 )  Μακεδονικά πλοία με τον θησαυρό και την σορό του Μ. Αλέξανδρου.  Περίμεναν την σορό τού στην Αίγυπτο γιατί ο τάφος τού έχει ετοιμαστεί στην Σίβα της Αιγύπτου, αλλά δεν πήγε ποτέ . Η σορός του έφτασε στην Ήπειρο και πιθανών εκεί βρίσκεται μέχρι και σήμερα .

Ο τάφος στην Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι στην Σίβα της Αίγυπτο όπως ο ίδιος ο Αλέξανδρος είχε ζητήσει αλλά η σορός του όμως είναι στην Ήπειρο.